Nocny spadek temperatury oraz skracanie fotoperiodu to podstawowe sygnały dla rośliny, by przejść w stan zimowego spoczynku właściwego. Bardzo ważnym aspektem w przypadku roślin sadowniczych jest ich reakcja na niską temperaturę przy dużej obojętności na fotoperiod. Sam spoczynek głęboki roślin sadowniczych jest zjawiskiem bardzo złożonym, często uwarunkowanym przez szereg czynników, szczególnie fizjologicznych, gdzie decydującą rolę odgrywa równowaga pomiędzy promotorami a inhibitorami wzrostu.
Wchodzenie roślin w fazę spoczynku właściwego głębokiego ma bardzo duże znaczenie w przypadku wegetacji jabłoni. Większość uprawianych w naszym klimacie jabłoni dla prawidłowego rozwoju w fazie spoczynku wymaga minimum trzech miesięcy chłodu. Jest to niezwykle ważny czas, po upływie którego pąki zyskują prawidłową zdolność do rozwoju. Należy nadmienić, że powyższy okres obejmuje szereg zabiegów agrotechnicznych.
Najważniejszym zabiegiem agrotechnicznym, który należy przeprowadzić w fazie spoczynku, jest cięcie zimowe drzew. Obejmuje ono okres zimy – do fazy nabrzmiewania pąków. Przedwczesne cięcie wiąże się z ryzykiem przemarznięcia pędów. Zbyt późne – osłabia drzewo poprzez bezpośrednią ingerencję w zmagazynowane substancje zapasowe, które – przemieszczając się w okresie rozwoju pąków – są zużywane do budowy kwiatów, liści oraz zawiązków owoców. Usunięcie niepotrzebnych w koronie pędów przed uruchomieniem zapasów nie osłabi więc drzewa tak bardzo, jak ten sam zabieg przebiegający z usunięciem konarów, gałęzi z kwiatami, liśćmi oraz zawiązkami.
Istnieje wiele technik cięcia jabłoni. Wybór odpowiedniej metody zależy od przeznaczenia sadu na produkcję jabłek deserowych lub przemysłowych. Przy wyborze techniki należy również zwrócić uwagę na odmianę jabłoni oraz sposób prowadzenia korony drzew zaraz po posadzeniu. Kolejnym ważnym zabiegiem agrotechnicznym, po terminowo i prawidłowo wykonanym cięciu, jest odpowiednie zabezpieczenie powstałych ran przed chorobami bakteryjnymi i grzybowymi. Sprawdzoną metodą zabezpieczenia ran drzew owocowych jest opryskiwanie sadów fungicydami miedziowymi. Decydującą rolę w tym przypadku odgrywa jakość oraz forma aplikacji tego pierwiastka. Aplikacji miedzi można dokonać poprzez oprysk sadu preparatem zawierającym wodorotlenek miedzi (najpopularniejsza metoda) lub punktowe malowanie powstałych ran w mieszaninie z farbą olejną. Oprócz sprawdzonej formy miedzi – wodorotlenku miedzi – na uwagę zasługuje również innowacyjna formulacja trójzasadowego siarczanu miedzi, która odznacza się najmniejszymi cząsteczkami miedzi (poniżej 0,001 mm). Takie rozdrobnienie cząsteczek zapewnia doskonałe pokrycie oraz ochronę powstałej po cięciu rany.
Zimowe cięcie drzew oraz zabezpieczanie ran powstałych w jego wyniku to dwa najważniejsze zabiegi, które z całą pewnością należy uwzględnić w harmonogramie prac agrotechnicznych. Terminowe i prawidłowe wykonanie zabiegów zagwarantuje roślinom sadowniczym dobry start w nowy sezon, a w późniejszym okresie przełoży się na większą ilość oraz wyższą jakość owoców.
