Niekorzystne warunki pogodowe na początku sezonu wegetacyjnego zredukowały wielkość plonowania kukurydzy. Susza w połączeniu z niską temperaturą i lokalnymi przymrozkami zahamowały już na starcie rozwój roślin. Na przełomie maja i czerwca opóźnienie w rozwoju, w porównaniu z poprzednimi latami, szacowano na trzy tygodnie. Na szczęście pogoda radykalnie się zmieniła. Zrobiło się ciepło i słonecznie. Do tego pada, głównie podczas popołudniowych burz. To korzystne warunki dla dalszego rozwoju kukurydzy. Rośliny nadrabiają straty związane z opóźnieniem wegetacji. By je maksymalnie zredukować należy zapewnić młodym, osłabionym roślinom komfortowe warunki dalszego wzrostu.
Na tym etapie rozwoju następuje bardzo szybki, nawet do kilku centymetrów na dobę, wzrost łodygi, poprzez wydłużanie się międzywęźli, począwszy od najniżej położonego. W fazie rozwoju liści wskazane jest zastosować dolistnie magnez oraz szczególnie ważny dla tej rośliny cynk i bor. Należy zwrócić szczególną uwagę także na bilansowanie składników drugoplanowych oraz dostarczenie odpowiedniej ilości mikroelementów.
Bor bierze udział w kształtowaniu struktury ścian komórkowych, pośrednio odpowiedzialny jest za tworzenie silnej łodygi. Kontroluje aktywność auksyn, które stymulują wzrost najmłodszych komórek. Pierwiastek ten oddziałuje na zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe, przede wszystkim fosfor i potas. Aktualnie rośliny kukurydzy wytwarzają zawiązki kolby. Deficyt boru w tym newralgicznym okresie jest szczególnie niebezpieczny ze względu na późniejsze słabe wykształcenie kolb i zawiązywanie ziarniaków. W czasie kwitnienia składnik ten odpowiada za wzrost łagiewki pyłkowej. Zapewnia rozwój kwiatów i pyłku, co korzystnie przekłada się na ilość zawiązanych ziarniaków w kolbie – warunkuje prawidłowe wypełnienie kolb poprzez udział w transporcie węglowodanów. Niedobór boru w okresie wzrostu wegetatywnego kukurydzy zwiększa podatność roślin na wyleganie. Deficyt w trakcie kwitnienia prowadzi do ubytku ziarniaków
w kolbach (kolby słabo wykształcone, o nierównomiernym przebiegu rzędów i nieregularnym uziarnieniu – szczerbatość kolb).
Z kolei cynk jest pierwiastkiem o dużym znaczeniu plonotwórczym. Efektywnie pomaga przetworzyć pobrane składniki, głównie azot, zwiększa jego pobieranie, co warunkuje odpowiednią długość kolb i dużą liczbę ziarniaków w kolbie. Podobnie, jak bor, poprzez współudział w syntezie auksyn oddziałuje na prawidłowy wzrost i rozwój roślin. Ponadto intensyfikuje proces fotosyntezy, dzięki czemu wydłuża żywotność liści i zwiększenie się masy ziarniaków. Dobre zaopatrzenie roślin w cynk ma też znaczenie dla uzyskania dobrych parametrów jakościowych i biologicznych poprzez zwiększenie zawartości cynku łatwo przyswajalnego przez organizmy wyższe.
Z wymienionych wcześniej składników drugoplanowych na szczególną uwagę zasługuje też siarka, która poprawia parametry jakościowe plonu. Istota plonotwórczego znaczenia siarki tkwi we współdziałaniu z azotem – siarka zwiększa wykorzystanie azotu. Wpływa korzystnie na wytwarzanie chlorofilu. Kukurydza nie jest typowym gatunkiem wrażliwym na deficyt siarki, ale jako roślina intensywna potrzebuje także dostarczenia odpowiednich ilości tego pierwiastka.
Rośliny pobierają niewielkie ilości mikroelementów, ale są one niezbędne dla prawidłowego rozwoju i plonowania roślin. Niedobór nawet jednego ze składników pokarmowych zawsze skutkuje spadkiem wielkości i jakości plonu. Odżywianie osłabionych niekorzystnymi w tym roku warunkami atmosferycznymi roślin jest szczególnie istotne, tym bardziej iż oznaki niedoborów na młodych roślinach często nie są jednoznaczne lub mają charakter ukryty – dlatego ważna jest profilaktyka. Dokarmianie dolistne jest najefektywniejszym sposobem dostarczenia mikroelementów roślinom. Jednym z efektywnych narzędzi jest zastosowanie preparatów dedykowanych konkretnej uprawie. Przykładem może być Plonvit Kukurydza. To wieloskładnikowy nawóz przeznaczony do dolistnego dokarmiania plantacji tej rośliny. Szybko i skutecznie dostarcza roślinom mikroelementy w proporcjach odpowiadających wymaganiom pokarmowym kukurydzy, ze szczególnym uwzględnieniem cynku i boru, na niedobory których kukurydza jest bardzo wrażliwa. Mikroelementy są schelatowane, dzięki czemu w pełni dostępne dla roślin. Nawóz zawiera także magnez oraz azot poprawiający pobieranie i przyswajanie mikroskładników. W jego składzie znajduje się także siarka, miedź, tytan, molibden czy żelazo. Kukurydze zasiane zostały w tym roku stosunkowo wcześnie, ale ich stan rozwojowy w wielu regionach, mimo poprawy aury, pozostawia wiele do życzenia. Każdy dzień jest na wagę złota i należy zrobić wszystko, aby zapewnić roślinom optymalne warunki dalszego wzrostu, a przede wszystkim składniki niezbędne do ich prawidłowego rozwoju.
Anna Rogowska
