Aby uzyskać wysoki plon kukurydzy na ziarno, rolnik powinien zastosować odpowiednią odmianę, o wysokim potencjale plonotwórczym. Trzeba jednak pamiętać, że nawet w takim przypadku szczególną uwagę należy przyłożyć do zaopatrzenia uprawy w wodę i składniki pokarmowe.
W ciągu roku, jeżeli poziom opadów atmosferycznych wynosiłby 600 mm, to możliwy jest plon w granicach 13 ton /ha. Natomiast poziom wieloletnich opadów atmosferycznych w rejonie Wielkopolski wynosi około 500 mm rocznie. Jak widać, woda jest czynnikiem deficytowym, jeżeli chodzi o uzyskanie wysokiego plonu kukurydzy – wyjaśnia agronom Krzysztof Świerek. Ważna jest również przyswajalność składników pokarmowych. Wiąże się to z odpowiednim odczynem gleby, który w przypadku kukurydzy, powinien wynosić 6-7 pH. - Jeszcze istotniejszy jest rozkład opadów. Najwięcej wody kukurydza potrzebuje w okresie od lipca do sierpnia. Rośliny w tym krótkim czasie wytwarzają dużą masę wegetatywną. Trzeba stwierdzić, że kukurydza w porównaniu do zbóż posiada silniejszy i bardziej rozbudowany system korzeniowy, co zapewnia efektywniejsze pobieranie składników pokarmowych z gleby. Zatem w latach przekropnych na stanowiskach zasobnych możemy oczekiwać wysokich plonów ziarna i zielonej masy – dodaje agronom.
Azot
Prawidłowe nawożenie azotem i jego optymalne wykorzystanie przez kukurydzę jest podstawą zabiegów. Uprawa na tonę ziarna potrzebuje 20 kg azotu (na stanowiskach żyznych). Warunkiem jest jednak optymalne zaopatrzenie w fosfor, potas, magnez i cynk. W przypadku kukurydzy najlepszym nawozem azotowym jest mocznik. Można też stosować saletrzak lub przed siewem - salmag gruboziarnisty. W przypadku nawożenia dolistnego dobrze sprawdza się azot w postaci 6% wodnego roztworu mocznika.
- Klasycznym objawem niedoboru azotu jest słabe wybarwienie liści starszych. Brak azotu prowadzi do zahamowania wzrostu łodygi i jej drastycznego skrócenia. Rośliny karleją. Małe kolby wykształcają mało ziarniaków, a tym samym zmniejsza się szansa na duży plon – podsumowuje Krzysztof Świerek.
Fosfor
Kukurydza wymaga dobrego zaopatrzenia w fosfor. Przyczyną niedoboru są ubogie w ten składnik grunty lub utrudnienia w wapnowaniu - temperatura poniżej 12 stopni C, świeżo zwapnowana lub silnie zakwaszona gleba, susza oraz nadmierna wilgotność. Symptomy niedoboru fosforu ujawniają się w całym okresie wegetacji kukurydzy.
- Objawy w postaci fioletowo– purpurowych przebarwień na liściach wskazują na umiarkowany niedobór składnika, który prowadzi do zahamowania wzrostu i skrócenia rośliny. Wystąpienie objawów na łodydze wskazuje na skrajny niedobór fosforu. W warunkach przedłużającego się braku, rośliny nie zawiązują kolb lub pozostają tylko częściowo uziarnione – wyjaśnia agronom Świerek. Na tonę ziarna kukurydzy powinno stosować się 12 kg fosforu (w formie nawozów wieloskładnikowych). - Zaleca się także stosowanie nawożenia startowego kukurydzy w postaci fosforanu amonu w ilości 100-150 kg/ha, wykorzystując specjalne siewniki do siewu współrzędnego ziarna i nawozu – dodaje.
Potas
Jest składnikiem pokarmowym pobieranym przez kukurydzę w największych ilościach. Jest niezbędny do dobrego plonowania. Zwiększa efektywność wykorzystania azotu i poprawia odporność kukurydzy na brak wody. Pierwsze wizualne objawy niedoboru potasu pojawiają się dopiero w okresie intensywnego wzrostu łodygi, jest to faza 7-8 liścia. Polegają na zahamowaniu wzrostu na długość.
W tym samym okresie charakterystycznym symptomem niedoboru potasu jest zwijanie się liści. - Stan ten wskazuje na niedobór wody, lecz ujawnia się tym silniej, im mniejszą ilością przyswajalnego potasu dysponuje roślina. W fazie kwitnienia niedobór prowadzi do słabego uziarnienia kolby, co przekłada się na mniejszy plon. Zapotrzebowanie na potas wynosi w granicach 25 kg/na tonę. Stosujemy go w formie nawozów wieloskładnikowych np. POLIFOSKA 4%, uzupełniając ewentualnie solą potasową – podkreśla agronom Świerek.
Magnez
To podstawowy składnik chlorofilu. Razem z fosforem decyduje o dobrym wypełnieniu ziarna kukurydzy i jej równoczesnym, przyspieszonym dojrzewaniu. Objawy deficytu magnezu w kukurydzy ujawniają się na liściach dolnych, w postaci bardzo wyraźnej chlorozy międzynaczyniowej. - Przy dużym niedoborze chloroza przechodzi w nekrozę krawędzi blaszek liściowych. Wystąpienie objawów niedoboru w okresie wzrostu łodygi jest bardzo sporadyczne i wskazuje na silne zakłócenie procesów życiowych, prowadzące do zahamowania wzrostu łodygi na długość. Zapotrzebowanie na magnez wynosi 10 kg/ tonę ziarna kukurydzy. Przemiennie stosujemy w formie wapna magnezowego, dolomitu lub kizerytu - doglebowo – podkreśla.
Siarka
Niedobory siarki są wówczas, kiedy młode liście (stadium 4. liścia) wykazują zabarwienie jasnożółte aż do białawego. Nerwy są słabo widoczne. Siarka wpływa korzystnie na wytwarzanie chlorofilu. Poprawia parametry jakościowe plonu. Zapotrzebowanie na jedną tonę ziarna kukurydzy wynosi 4 kg. Siarkę można zastosować w formie siarczanu magnezu – doglebowo lub w formie dolistnej - 5% siarczan magnezu. Cynk
Kukurydza jest bardzo wrażliwa na brak cynku. Dzięki niemu zwiększa się ilość pobieranych składników mineralnych, w tym azotu. Cynk wpływa na efektywną gospodarkę wodną oraz wspomaga prawidłowe zawiązywanie ziarniaków. - Dawka wynosi 0,75- 1,5 litra/ha. W przypadku niedoboru można zastosować MIKROWIT Zn – podsumowuje Krzysztof Świerek.
Aneta Rzeźniczak
