Zgodnie z ustawą z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu nawozy naturalne i organiczne w postaci płynnej lub stałej, (obornik, gnojówka, gnojowica) można stosować w terminie od 1 marca do 30 listopada.
Wyjątek stanowią uprawy pod osłonami, gdzie takie nawozy możemy stosować cały rok. (Dz. U. 2007 nr 147 poz. 1033).
Nie dotyczy to również rolników gospodarujących na obszarach OSN (obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenia związkami azotu).
Zgodnie z założeniami programów działań dla OSN nawozy:
- naturalne i organiczne można stosować na gruntach ornych od dnia 1 marca do dnia 15 listopada,
- nawozy płynne na łąkach i pastwiskach trwałych stosuje się od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia,
- nawozy stałe naturalne stosuje się na łąkach trwałych od dnia 1 marca do dnia 30 listopada i na pastwiskach trwałych od dnia 1 marca do dnia 15 kwietnia i od dnia 15 października i do dnia 30 listopada.
Nawozów naturalnych nie wolno stosować:
- na glebach zalanych wodą oraz przykrytych śniegiem lub zamarzniętych do głębokości 30 cm, oraz podczas opadów deszczu,
- płynnych nawozów naturalnych (gnojowica, gnojówka) na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10 proc.,
- płynnych nawozów naturalnych (gnojowica, gnojówka) podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.
Pamiętać należy, że zgodnie z prawem:
zastosowana w okresie roku dawka nawozu naturalnego nie może zawierać więcej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych.
nawozy powinny być stosowane równomiernie na całej powierzchni pola, należy je przykryć lub wymieszać z glebą nie później niż następnego dnia po ich zastosowaniu (z wyjątkiem nawozów stosowanych w lasach i na użytkach zielonych),
nawozy naturalne i organiczne w postaci płynnej stosuje się przy użyciu aplikatorów doglebowych, deszczowni lub wozów asenizacyjnych wyposażonych w płytki rozbryzgowe lub węże rozlewowe,
nawozy naturalne i organiczne w postaci stałej mogą być stosowane w czasie wegetacji roślin (pogłównie) tylko na użytkach zielonych i na wieloletnich uprawach polowych roślin nieprzeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi,
nawozy na gruntach rolnych stosuje się w odległości co najmniej 5 m (gnojowica co najmniej 10 m) od brzegu jezior i zbiorników wodnych o powierzchni do 50 ha; cieków wodnych; rowów (z wyłączeniem rowów o szerokości do 5 m liczonej na wysokości górnej krawędzi brzegu i rowu), kanałów,
nawozy stosuje się na gruntach rolnych w odległości co najmniej 20 m od brzegu jezior i zbiorników wodnych o powierzchni 50 ha; stref ochronnych ujęć wody oraz obszaru pasa nadbrzeżnego.
Za nieprzestrzeganie obowiązków rolnik może zostać ukarany sankcją podczas kontroli przez ARiMR.
Najbardziej odpowiednim terminem aplikacji nawozów naturalnych jest jesień. Wówczas - do wiosny - obornik, oczywiście pod warunkiem sprzyjających warunków wilgotnościowych, dobrze się rozłoży w glebie.
W okresie wiosennym zaleca się stosować obornik, ale w mniejszych dawkach, powinien być dobrze przefermentowany, gdyż nie rozłożony może utrudniać kiełkowanie roślin. Pełną dawkę obornika najlepiej jest zastosować jesienią, pod orkę zimową.
W terminie wiosennym do nawożenia przedsiewnego roślin zaleca się stosować gnojowicę i gnojówkę.
Gnojowica, jak i gnojówka różnią się działaniem od obornika. Ich nawozowe działanie jest dużo szybsze niż obornika, ponieważ większość substancji nawozowych znajduje się w formie mineralnej. Azot z tych nawozów jest więc lepiej wykorzystywany niż z obornika.
Należy liczyć się z tym, że podczas stosowania nawozów naturalnych dochodzi do dużych strat azotu w formie amoniaku. Z tego względu należy najlepiej stosować je metodą bezpośredniej iniekcji do gleby, a w przypadku stosowania powierzchniowego szybko przykryć glebą.
Fosfor i potas w gnojowicy są tak samo dostępne dla roślin, jak z nawozów mineralnych. Taka sama sytuacja jest również w przypadku potasu z gnojówki.
Źródło: iung.pl
Katarzyna Szudra-Borowczak
Źródło
Wielkopolska Izba Rolnicza
http://www.wir.org.pl/
