II posiedzenie izb rolniczych "Regionu Trójmorza" i 69. krajów V4

W dniu 1 marca 2018 r. w Bratysławie odbyło się II posiedzenie izb rolniczych „Państw Regionu Trójmorza”. Z ramienia Krajowej Rady Izb Rolniczych udział w posiedzeniu wziął Członek Zarządu KRIR Pan Robert Nowak. Konferencję otworzył Prezes Słowackiej Rolno-Spożywczej Izby – Pan Milan Semancik, który przedstawił stanowisko w sprawie przyszłej Wspólnej Polityki Rolnej po 2020. Następnie swoje wystąpienie miała Pani Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi – Gabriela Matecna, która przedstawiła pozycję Słowacji w sprawie przyszłej WPR. Podczas konferencji swoje wystąpienia również Ladoslav Miko – Przewodniczący Reprezentacji Komisji Europejskiej w Słowacji oraz John Bryan – Członek Europejskiego Komitetu Społeczno-Ekonomicznego.

2 marca 2018 r. odbyło się 69. poszerzenie posiedzenie izb rolniczych Grupy Wyszehradzkiej, podczas którego omówiono sytuację na rynkach rolnych poszczególnych państw uczestniczących w posiedzeniu, pozycję Komisji Europejskiej w sprawie WPR po 2020 r. w porównaniu z Deklaracją Bratysławską oraz wysłuchano prezentacji firmy Bayer w sprawie Praktyk w Rolnictwie Zrównoważonym. Na koniec posiedzenia podpisano wspólną deklarację w sprawie przyszłej Wspólnej Polityki Rolnej (do pobrania >>>), której tłumaczenie robocze można przeczytać poniżej:

„Przedstawiciele rolników z Państw Grupy V4, poszerzonych o Litwę, Bułgarię i Rumunię reprezentujących izby rolnicze z „Regionu Trójmorza” dyskutowali na temat Komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Przyszłość Żywności i Rolnictwa” opublikowanego 29 listopada 2017 r.

Wnioskujemy o uwzględnienie naszych postulatów dotyczących WPR po 2020, zgodnych z Deklaracją Bratysławską z 31 marca 2017 r. Podkreślamy następujące postulaty:

1. PODKREŚLAMY potrzebę silnej WPR po 2020 r. z odpowiednimi zasobami finansowymi, aby zapewnić ekonomiczną żywotność naszych rolników i być w stanie wypełnić gospodarczy, środowiskowy i społeczny cel w wymiarze zrównoważonego rozwoju.
2. NALEGAMY w sprawie zachowania bezpośredniego wsparcia dochodów dla aktywnych rolników, jako głównego źródła przychodów beneficjentów WPR. Płatności bezpośrednie, w szczególności jednolita płatność bezpośrednia zapewnia stabilizację i zapewnia płynność rolnikom. Odgrywa ona istotną rolę w zapewnieniu zrównoważonego rolnictwa i utrzymania opłacalnej produkcji żywności.
3. NALEGAMY, aby zasoby wspólnego finansowania nie mogły być zastąpione przez współfinansowanie krajowe.
4. PODKREŚLAMY, że capping powinien opierać się na dobrowolnym wyborze państw członkowskich.
5. PODKREŚLAMY, że nowy model realizacji płatności bezpośrednich może spowodować ryzyko finansowe w przypadku późnego zatwierdzenia przez Komisję planów strategicznych. PODKREŚLAMY, że w tym przypadku państwa członkowskie potrzebują prawnej gwarancji ciągłego regulowania płatności bezpośrednich, aby uniknąć negatywnych skutków spowodowanych brakiem bezpośredniego wsparcia.
6. W celu zapewnienia efektywności w alokacji zasobów WPR, zdecydowanie WNIOSKUJEMY, aby wzmocnić pozycję rolników w łańcuchu żywnościowym. Dziś rolnicy są najsłabszą częścią łańcucha, chociaż ponoszą największe ryzyko.
7. PODKREŚLAMY potrzebę utrzymania i zwiększenia dobrowolnego wsparcia powiązanego z produkcją, które odgrywa zasadniczą rolę w utrzymaniu działalności rolniczej we wrażliwych sektorach. Dlatego ta płatność powinna zostać utrzymana i wsparta skutecznymi środkami finansowymi.
8. WSPIERAMY silny i zróżnicowany pod względem finansowym drugi filar WPR. Jednak NALEGAMY na utrzymanie bezzwrotnego wsparcia inwestycyjnego, które jest kluczowym czynnikiem w rozpowszechnianiu innowacyjnych technologii. PODKREŚLAMY, że zwrotne wsparcie i inne instrumenty finansowe mogą być wykorzystywane wyłącznie na zasadzie komplementarności.
9. KONIECZNE jest określenie maksymalnego odsetka współfinansowania drugiego filaru, a także harmonizacja zakresu pomocy państwa w całej UE.
10. WNIOSKUJEMY o stworzenie odpowiednich warunków dla rolnictwa na obszarach z naturalnymi ograniczeniami. Każdy poziom degresywności systemu płatności powinien należeć do kompetencji poszczególnych państw członkowskich.
11. WSPIERAMY potrzebę zapewnienia specjalnego wsparcia dla małych rolników.
12. ZWRACAMY UWAGĘ na fakt, że WPR powinna wspierać zmiany pokoleniowe na wszystkich poziomach.
13. POTWIERDZAMY znaczenie środków przyjaznych środowisku w ramach WPR, jako kluczowego elementu zrównoważonego rolnictwa i zarządzania zasobami naturalnymi. Jednak, aby osiągnąć cele w zakresie zrównoważonego rozwoju, ZALECAMY, aby te środki były bardziej spójne w ramach obu filarów, mniej uciążliwe i bardziej elastyczne.
14. Izby rolnicze wzywają europejskich decydentów, aby podczas projektowania nowej, nowoczesnej i uproszczonej WPR zapewnili sprawiedliwą równowagę między potrzebami rolników a zrównoważonym rozwojem.”