W bieżącym roku Koła Gospodyń Wiejskich obchodzą Jubileusz 150-lecia działalności na ziemiach polskich, z tej okazji w Zespole Szkół Politechniczno -Przyrodniczych w Marszewie odbyło się spotkanie, w którym wzięły udział Panie zaangażowane w działalność kobiecych organizacji wiejskich z terenu Południowej Wielkopolski. Spotkanie połączone było także z Jubileuszem 120 lecia Wielkopolskiej Izby Rolniczej.
Rozpoczynając spotkanie Irena Frąszczak Prezes Stowarzyszenia Kobiet Wiejskich GOSPODYNI przytoczyła słowa jakie wypowiedziane zostały w 1920 roku przy okazji jubileuszu Koła Włościanek: „Celem tego Jubileuszu nie jest chęć przechwalania się dokonaną pracą, albo strojenie się w blaski urojonej chwały, lecz potrzeba poważnego skupienia się nad drogą przebytą, po to, aby nabrać ducha i wskazań na dalszą drogę. W zgiełku życia codziennego zatraca się często poczucie ciągłości pracy, zapomina się sens istotnych poczynań i wyników, miarę szerokich idei”.
Spotkanie było okazją do przypomnienia historii organizacji kobiecych na terenach wiejskich, ich najważniejszych osiągnieć oraz wyzwań jakie czekają na Panie w dzisiejszej rzeczywistości. Nie zabrakło także słów uznania za zaangażowanie z jakie członkinie Kół Gospodyń Wiejskich wkładają w budowę więzi rodzinnych i społecznych środowiska wiejskiego. W trakcie spotkania uczczono także jubileusz 120 lecia Wielkopolskiej Izby Rolniczej wskazując przy tym inicjatywy, które samorząd rolniczy i Koła Gospodyń Wiejskich wspólnie realizują. Gratulacje Jubilatkom złożyli Prezes Wielkopolskiej Izby Rolniczej Piotr Walkwoski oraz Członkowie Zarządu WIR Jolanta Nawrocka i Zbigniew Stajkowski.
Koła Gospodyń Wiejskich swój początek wzięły od powstałego 4 marca 1866 roku w miejscowości Piaseczno na Pomorzu Gdańskim Towarzystwa Gospodyń, natomiast pierwsza organizacja pod nazwą Koło Gospodyń Wiejskich powstała w 1877 r we wsi Janisławice na ziemi Rawskiej (obecnie województwo łódzkie). W Wielkopolsce pierwsze Koła Włościanek powstały już w czasach zaboru pruskiego. Ich głównym celem była przeciwstawienie się germanizacji poprzez zachowanie polskiej mowy, religii katolickiej oraz utrzymanie ziemi w polskich rękach. Tymczasem oficjalnym, statutowym celem Kółek Włościanek było m.in. „Rozszerzanie wiadomości z gospodarstwa domowego, a tym samym dobrobytu członkiń kół.” Kola włościanek powstawały najczęściej przy parafiach gdzie miały wsparcie duchownych, a ich założycielkami były kobiety patriotki, właścicielki majątków, kobiety wykształcone. Po odzyskaniu niepodległości zarówno zadania i cele Kółek Włościanek w pewnym stopniu zmieniły się, a ich liczba w Wielkopolsce ciągle wzrastała, źródła podają że w 1932 było ich 415. Druga wojna światowa i okupacja uniemożliwiły działalność organizacji, a po roku 1945 ich działalność nie zawsze zyskiwała przychylność władz. Jednak kobiety znów zaczęły wspólnie działać na rzecz rozwoju swoich małych ojczyzn i tak Kółka Włościanek odradzały się pod nazwą Kół Gospodyń Wiejskich.
W trakcie spotkania wspomniano zasługi dwóch działaczek związanych z ziemia pleszewską: Wandy Niegolewskiej oraz Teofili Chłapowskiej, które wywarły znaczący wpływ na historie Kół Gospodyń Wiejskich. Wanda Naglewska została w 1919 roku wybrana Przewodniczącą Związku przez I Walne Zebranie Kółek Włościanek, na którym obradowało 800 delegatek. Ponadto Wanda Niegolewska jako pierwsza kobieta została członkiem Izby Rolniczej w Poznaniu wprowadzając Związek Włościanek jako samodzielny podmiot do Izby a tym samym zapewniając organizacji m.in. możliwości finansowania biura związku, poprzez fakt partycypowania Izby w kosztach jego utrzymania. Teofila Chłapowska była założycielką Kółka włościanek w Żegocinie, które skupiło 40 gospodyń z pięciu sąsiadujących miejscowości.
Źródło
Wielkopolska Izba Rolnicza
http://www.wir.org.pl/
