Sprawy rolnictwa na czerwcowych posiedzeniach Komisji Sejmowych

Wtorek, 5 czerwca 2018 r. pan Janusz Wojciechowski członek Europejskiego Trybunału Obrachunkowego przedstawił Sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego pt. „Nowe formy finansowania projektów w zakresie rozwoju obszarów wiejskich – rozwiązania prostsze, lecz nieukierunkowane na rezultaty”.

Pan Janusz Wojciechowski wskazał, iż Wspólnej Polityki Rolnej powinny być spójne z celami innych polityk unijnych i przedstawiać jasną wizję rozwoju rolnictwa na dalszy okres, przynajmniej do 2050 r. Komisja Europejska i państwa członkowskie powinny dążyć do uproszczenia zasad WPR, a w ostatnim okresie stało się odwrotnie – programy realizowane w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 stały się bardzo skomplikowane i zbiurokratyzowane.  Mówca zaznaczył, iż Unii Europejskiej funkcjonuje przekonanie, że unijne rolnictwo ma się dobrze, bo jest nadwyżka eksportu nad importem żywności, więc można oszczędzić na wydatkach na ten sektor. Produkcja rolna w Europie od lat 70. wzrosła jedynie o 1%, a w tym samym czasie Ameryka czy Azja zwiększyły produkcję rolną kilkakrotnie. Według przedstawionego raportu coraz mniej ludzi pracuje w rolnictwie, a wieś się starzeje. Tylko 20% unijnych rolników ma poniżej 40 lat. 1/3 rolników krajów członkowskich liczy ponad 65 lat. W Polsce, Austrii i w Niemczech odsetek najstarszych rolników utrzymuje się poniżej 10%. Zmniejszyła się powierzchnia użytków rolnych. W Polsce w latach 2007-2014 dopłaty dotyczyły nieco ponad 14 mln ha, w 2016 r. – 11,8 mln ha. W UE w latach 2007-2013 liczba gospodarstw spadła o 22%. Nadal występuje duże zróżnicowanie w dopłatach bezpośrednich, sięgające od 100 euro do 1 tys. euro na hektar. W trakcie dyskusji mówiono m.in. o: konieczności zmian w dotychczasowym systemie wsparcia, konieczności uelastycznienia WPR, jej znaczeniu i perspektywach.

Na kolejnym w tym dniu posiedzeniu Komisja rozpatrzyła informacje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na temat: produkcji żywności wysokiej jakości jako szansy polskiego rolnictwa; innowacyjnych rynków dla zrównoważonego rolnictwa oraz procesów koncentracji w przemyśle rolno-spożywczym w Polsce i na świecie. Informacje przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi  pan Jacek Bogucki.

W 2017 r. przyjęło Strategię promocji żywności, w której zdefiniowano pojęcie żywności wysokiej jakości. W działaniach promocyjnych resort podkreśla rolę polskiego rolnictwa jako producenta zdrowej żywności. W ramach PROW 2014-2020 wprowadzono specjalne wsparcie dla nowych uczestników systemów jakości, aby zwiększyć udział rolników w polskich i unijnych systemach jakości; wsparcie ma formę refundacji kosztów kwalifikowanych. Polska włączona jest m.in. w Europejską Sieć Partnerstwa Innowacyjnego w Rolnictwie (EPI). Minister podkreślił rolę Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (SOR) i programów pierwszej prędkości, a także systemów jakości, oznaczeń geograficznych, unijnych znaków jakości. Dotychczas Polska w niewielkim stopniu korzystała z możliwości, jakie w sferze systemów jakości oferuje prawo unijne i krajowe.

Na tymże posiedzeniu Komisja rozpatrzyła informację na temat programu zainicjowanego przez Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu pt. „Dolny Śląsk. Zielona Dolina Żywności i Zdrowia”. Założeniem programu jest powiazanie przyszłości Dolnego Śląska – przy współpracy środowisk naukowych i przedsiębiorstw – m.in. z rozwojem sektora rolno-spożywczego. W tracie dyskusji poruszono m.in. kwestię możliwości rozwoju i trudności, jakie wiążą się z rolniczym handlem detalicznym oraz sprzedażą bezpośrednią.

Środa, 6 czerwca 2018 r. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrzyła Informację Najwyższej Izby Kontroli o wynikach kontroli na temat funkcjonowania spółek hodowli roślin o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej.  Najwyższa Izba Kontroli stwierdziła, że udział kwalifikowanego materiału siewnego w zasiewach w Polsce był bardzo niski i nie zapewniał wymaganego przez prawidłową agrotechnikę odnowienia tego materiału. W latach 2008-2016 uległa zmniejszeniu liczba nowych odmian roślin rejestrowanych w Krajowym Rejestrze odmian prowadzonym przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych. Spółki hodowli roślin wprowadzały do Krajowego Rejestru w latach 2011-2016 corocznie średnio 22 odmiany, co stanowiło zmniejszenie o 39% w porównaniu do lat 2008-2010, gdy corocznie wprowadzano do Krajowego Rejestru średnio 36 nowych odmian. Gorsze wyniki działalności hodowlanej spółek wynikały przede wszystkim z systematycznego ograniczania dofinansowania hodowli roślin ze środków publicznych i ekspansji na polski rynek globalnych koncernów chemiczno-nasiennych przy niedostatecznej promocji i upowszechnieniu potencjału hodowlanego spółek oraz kwalifikowanego materiału siewnego w praktyce rolniczej. Najwyższa Izba Kontroli wskazała, że Polska zajmuje ostatnie miejsce w Unii Europejskiej pod względem udziału kwalifikowanego materiału siewnego w zasiewach zbóż, który w latach 2014-2016 wyniósł niecałe 16%. W 2015 r. udział w zasiewach materiału siewnego zbóż wyniósł w Polsce 17% przy średniej dla państw UE wynoszącej 50%. W Danii, Holandii, Szwecji i Włoszech udział ten był szczególnie wysoki i wyniósł ponad 75%. Poziom zużycia kwalifikowanego materiału siewnego dla ziemniaków był jeszcze niższy i wyniósł średnio w 2015 r. 7,2%. W wyniku realizacji zaleceń pokontrolnych Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w styczniu br. zatwierdził „Program wsparcia hodowli roślin w Polsce”, w którym przewidziano działania mające na celu promocję polskiego kwalifikowanego materiału siewnego oraz utworzenie konsorcjum Polska Grupa Nasienna i marki „Polskie nasiona”. W dyskusji poruszano problem braku zainteresowania korzystaniem przez rolników z kwalifikowanych polskich nasion dostosowanych do klimatu pomimo dopłat do materiału kwalifikowanego. Zwrócono także uwagę na kwestie degresywności, kondycji spółek oraz cen nasion.

Na kolejnym posiedzeniu Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie i rozpatrzyła rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw. Uzasadnienie projektu przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan Zbigniew Babalski. Projekt ma na celu uproszenie procedur administracyjnych w odniesieniu do działań Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN), ułatwienie prowadzenia międzynarodowego obrotu materiałem roślinnym, spełnienie wymagań importowych państw spoza UE co do bezpieczeństwa fitosanitarnego towarów pochodzenia roślinnego, wyeliminowanie problemów pojawiających się przy granicznej kontroli fitosanitarnej drewnianych materiałów opakowaniowych, uregulowanie zasad współpracy PIORiN z innymi jednostkami administracji (m.in. z Inspekcją Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa), wprowadzenie zmian w funkcjonowaniu systemu zintegrowanej produkcji roślin, wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych wynikłych z toku stosowania ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin.

Na kolejnym w tym dniu posiedzeniu Komisja rozpatrzyła informację Ministra Infrastruktury na temat odszkodowań dla rolników za nieruchomości przejęte z mocy prawa. Z informacji przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad wynika, że średnie ceny gruntów rolnych przejmowanych pod drogi krajowe w województwach są zróżnicowane i kształtują się na poziomie 10-40 zł/m², czyli od 10 do 40 tys. zł za hektar. Kwoty płacone rolnikom za ziemię rolną pod inwestycje drogowe przez GDDKiA są wyższe, niż to wynika z wyceny ziemi rolnej w statystykach GUS. Wartość gruntu rolnego na potrzeby ustalenia odszkodowania za nieruchomości przejęte na cele realizacji inwestycji drogowych określają rzeczoznawcy majątkowi. Dokonują tego, uwzględniając posiadane bazy cenowe nieruchomości oraz stosując tzw. zasadę korzyści, która przewiduje, że wartość nieruchomości dla celów odszkodowania określa się według aktualnego sposobu jej użytkowania. Właściciele nieruchomości uzyskują odszkodowania ustalone przez wojewodów na podstawie ocen rzeczoznawców i w oparciu o aktualne przepisy prawa.

Z praktyki nabywania nieruchomości przez GDDKiA wynika, że częste przypadki składania skarg lub wniosków kwestionujących wartości nieruchomości występują przy nabywaniu przez GDDKiA pozostałych po podziale części nieruchomości, tzw. resztówek – gruntów, które nie zostały wykorzystane pod budowę drogi, za które rolnik dostaje znacznie mniejsze odszkodowanie – tyle ile wynosi cena rynkowa gruntów rolnych. Zdarzają się skargi i wnioski właścicieli, którzy żądają nabycia tych nieruchomości po cenach odpowiadających wartości nieruchomości, która została przejęta pod drogę publiczną – z zastosowaniem prawa korzyści. W takim przypadku skargi składane przez właścicieli nieruchomości uznawane są zwykle za nieuzasadnione. Od 2006 r. grunty pod inwestycje drogowe przejmowane są wyłącznie w drodze wywłaszczenia.

W dyskusji uczestniczący w posiedzeniu mnożyli przykłady nierzetelnych wycen, przewlekłego postępowania administracyjnego, krzywdzącego traktowania rolników, niestosowania wystarczającej ochrony prawa własności. Domagano się gwarantowanych konstytucyjnie godziwych odszkodowań, kwestionowano sposób wyceny tzw. resztówek – gruntów, które nie zostały bezpośrednio wykorzystane pod inwestycję i postulowano wycenianie w oparciu o „zasadę korzyści”, która przewiduje, że wartość nieruchomości dla celów odszkodowania określa się według aktualnego sposobu jej użytkowania. Podnoszono też problem wyceny budynków – głównie budynków inwentarskich, gdyż odszkodowanie uzyskiwane za takie obiekty jest niewielkie i nie pozwala na odbudowę potencjału gospodarstwa czy odnowienie produkcji w innym miejscu.

Czwartek, 7 czerwca 2018 r. Podkomisja stała do spraw utworzenia Urzędu Bezpieczeństwa Żywności rozpatrzyła informację Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na temat sytuacji kadrowej i finansowej Inspekcji Weterynaryjnej, Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno – Spożywczych oraz informację Pełnomocnika ds. organizacji systemu administracji publicznej w zakresie bezpieczeństwa żywności, na temat stanu realizacji zadań związanych z tworzeniem Urzędu Bezpieczeństwa Żywności.

Przewodnicząca podkomisji pani posłanka Dorota Niedziela przypomniała, że powstanie jednej Inspekcji, nadzorującej i koordynującej proces kontroli zapewni szybsze i kompleksowe przeprowadzanie kontroli u rolnika i przedsiębiorcy, spowoduje obniżenie kosztów urzędowej kontroli żywności Zdaniem posłanki obecnie najbardziej istotne jest zasilenie istniejących inspekcji zajmujących się bezpieczeństwem żywności finansowo i wzmocnienie ich kadrowo. Reprezentujący inspekcje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawili obecny stan finansowy i kadrowy oraz zamierzone działania korygujące. Pełnomocnik premiera ds. bezpieczeństwa żywności pan Jarosław Pinkas poinformował, iż projekt ustawy dot. utworzenia Inspekcji Bezpieczeństwa Żywności może być poprawiony w drodze autopoprawek rządu. Jego zdaniem nowa instytucja powinna być spionizowana i podlegać premierowi. Podniósł również, iż w momencie, gdy ustawa wejdzie w życie, gwarantowała znaczące podwyżki pracownikom wszystkich inspekcji i wzrost zatrudnienia. Dodał też że w tej ustawie, która jest teraz w parlamencie, nie ma zagwarantowanych środków.

Odnosząc się do stanu prac nad projektowaną ustawą, pan Jarosław Pinkas powiedział, że powinna być procedowana z ogromnym spokojem aby weszła w życie w 2020 r. Pełnomocnik przestrzegł przed gwałtownym wprowadzeniem nowych przepisów, gdyż nie są znane zagrożenia wynikające z takich zmian organizacyjnych. Po konstruktywnej dyskusji przewodnicząca podkomisji pani posłanka Dorota Niedziela zwróciła się do pana Jarosława Pinksa o postulowanie u premiera na rzecz poprawy sytuacji kadrowej i finansowej inspekcji a w szczególności Inspekcji Weterynaryjnej.

W tym samym dniu Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrzyła informacje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi dotyczące chemicznej ochrony roślin a mianowicie:

1. aktualnej procedury rejestracji środków ochrony roślin w Polsce oraz propozycji zmian,
2. regulacji prawnych w zakresie stosowania adiuwantów w środkach ochrony roślin w Polsce oraz regulacji w wybranych krajach UE i na świecie,
3. przeciwdziałania zagrożeniom dla polskiego sadownictwa, jakimi są przekroczenia najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości substancji czynnych wchodzących w skład środków ochrony roślin.

Przedstawiając pierwszą informację, sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan Zbigniew Babalski podkreślił, że w Polsce organem właściwym w kwestiach dopuszczania środków ochrony roślin do obrotu jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Zasady dopuszczania do obrotu środków ochrony roślin oraz substancji czynnych wchodzących w ich skład są ujednolicone w Unii Europejskiej. Podstawowe przepisy regulujące te zagadnienia to: rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG wraz z aktami wykonawczymi; ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin, a także akty wykonawcze do tej ustawy.

Przedstawiając drugą informację, minister poinformował, że począwszy od 14 czerwca 2011 r. w zakresie zatwierdzania substancji czynnych, sejfnerów i synergetyków oraz wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin oraz adiuwantów w UE obowiązują przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG. Zgodnie z przepisami art. 58 przedmiotowego rozporządzenia wprowadzane do obrotu oraz stosowane mogą być wyłącznie te adiuwanty, które uzyskały zezwolenie w danym państwie członkowskim zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu nr 1107/2009. Należy jednak zwrócić uwagę, że przedmiotowe rozporządzenie weszło w życie bez aktów wykonawczych dotyczących szczegółowych zasad wydawania zezwoleń dla adiuwantów, w tym wymogów dotyczących zakresu wymaganych danych, powiadamiania (składania wniosków) oraz procedury dokonywania oceny i podejmowania decyzji. Jednocześnie w drodze przepisów przejściowych dookreślono, że w drodze odstępstwa do czasu przyjęcia szczegółowych przepisów państwa członkowskie mogą stosować przepisy krajowe dotyczące udzielania zezwoleń dla adiuwantów. 

Przedstawiając trzecią informację, minister podkreślił, że Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa przeprowadza corocznie ok. 22 tys. kontroli stosowania środków ochrony roślin, w trakcie których pobierane jest ok. 3 tys. próbek do oznaczania pozostałości substancji czynnych na zgodność z normami. Pomimo tych działań w ostatnim okresie nasiliły się kierowane do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi sygnały dotyczące nieprawidłowego stosowania środków ochrony roślin i związanych z tym wykryć pozostałości tych środków przekraczających dopuszczalne prawem poziomy. Informacje w tym zakresie przekazało m.in. Stowarzyszenie Unia Owocowa oraz Stowarzyszenie Krajowa Unia Producentów Soków. Przeprowadzone rozmowy, zarówno z przedstawicielami branży owocowo-warzywnej, instytutów, jak i inspekcji nadzorujących produkcję i jakość żywności, pozwoliły jednoznacznie stwierdzić, że podstawowym zagrożeniem dla konsumentów, a w związku z tym również całej branży są producenci, którzy świadomie w sposób niewłaściwy stosują środki ochrony roślin, kierując się głównie ograniczeniem kosztów produkcji. W związku z tym poza kontrolami wspomnianych inspekcji rozpoczęto działania informacyjne. W ramach tych działań przygotowany został komunikat „Stop dla przekroczeń norm pozostałości środków ochrony roślin w żywności”, który przekazywany jest za pośrednictwem dostępnych kanałów informacyjnych.

W tym samym dniu oraz w środę 13 czerwca 2018 r. Komisje: Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi przeprowadziły pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw. Projekt ma na celu się modyfikację obecnego mechanizmu szacowania szkód łowieckich poprzez przekazanie zadań przypisanych gminom lub ich jednostkom pomocniczym, dotyczących szacowania szkód łowieckich i ustalania wysokości odszkodowania z tego tytułu, wojewódzkim ośrodkom doradztwa rolniczego. Wniosek o szacowanie szkód, w tym ustalenie wysokości odszkodowania, właściciel albo posiadacz gruntów rolnych składa do zarządcy albo dzierżawcy obwodu łowieckiego. Niestawiennictwo właściciela albo posiadacza gruntów rolnych lub przedstawiciela wojewódzkiego ośrodka doradztwa rolniczego nie wstrzymuje dokonania szacowania szkód. O terminie dokonania oględzin, zarządca albo dzierżawca obwodu łowieckiego zawiadamia właściciela albo posiadacza gruntów rolnych oraz wojewódzki ośrodek doradztwa rolniczego właściwy ze względu na miejsce wystąpienia szkody, nie później jednak niż przed upływem 3 dni od dnia otrzymania wniosku. Wypłaty odszkodowania dokonuje dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego w terminie 30 dni od dnia sporządzenia protokołu z szacowania ostatecznego, od którego nie wniesiono odwołania.

Realizacja nowych zadań zostanie sfinansowana ze środków pochodzących z funduszu leśnego na podstawie umów zawartych z Dyrektorem Generalnym Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w których ustalone zostaną zasady ryczałtowego zwrotu kosztów realizacji ww. zadania. Minister środowiska pan Henryk Kowalczyk poinformował, że na zapłatę wykonania szacowania szkód łowieckich przez przedstawicieli wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego przeznaczać się będzie rocznie 10-12 mln zł.

W trakcie posiedzenia połączonych komisji posłowie dyskutowali m.in. nad ewentualnym zastąpieniem wojewódzkich ośrodków doradztwa rolniczego przedstawicielami izb rolniczych. Prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych pan Wiktor Szmulewicz w odpowiedzi na propozycję Klubu Platformy Obywatelskiej, potwierdził gotowość jej przyjęcia do realizacji przez izby, jeżeli taka będzie wola posłów, podnosząc jednocześnie iż jest to dodatkowe, duże zadanie a tego za darmo zrobić się nie da. Pan Wiktor Szmulewicz zaznaczył też, że sytuacja, jaka jest dzisiaj, jest niedopuszczalna „prawie rok stoimy w miejscu i szkód nie szacuje się, naprawdę cierpliwość rolników, zwłaszcza tych, których te szkody dotknęły, kończy się” zaznaczył mówca.

Po odrzuceniu poprawek mniejszości złożonych na posiedzeniach komisji, ustawę w brzmieniu przedłożenia uchwalono w III czytaniu 15 czerwca br. We wtorek 26 czerwca br. uchwaloną ustawę rozpatrzą połączone senackie komisje Środowiska oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Środa 13 czerwca 2018 r. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przeprowadziła pierwsze czytanie i rozpatrzyła rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych. Uzasadnienie projektu przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan Jacek Bogucki. Projekt ma na celu zniesienie obowiązującego w przepisach poddziału kompetencji pomiędzy Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa a Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w zakresie przekazywanych przez podmioty skupujące mleko miesięcznych informacji o ilości skupionego mleka. W projekcie zmienia się organ upoważniony do wymierzania kar pieniężnych z tytułu nieprzekazania przez podmioty skupiające mleko do dyrektorów oddziałów terenowych KOWR miesięcznych informacji dotyczących ilości skupionego mleka – z dyrektora oddziału regionalnego ARiMR na dyrektora oddziału terenowego KOWR. Komisja przyjęła sprawozdanie w brzmieniu przedłożenia.

Na tymże posiedzeniu Komisji rozpatrzono informację Ministra Finansów dotyczącą planowanych zmian w zakresie nakładania znaków akcyzy na niektóre typy alkoholi w obrocie wewnątrzwspólnotowym. Polska Rada Winiarstwa skierowała do Komisji krytyczne uwagi na temat przygotowywanego przez Ministerstwo Finansów projektu rozporządzenia w sprawie czasowego zwolnienia z obowiązku oznaczania akcyzą wyrobów winiarskich ze świeżych winogron.  W dyskusji posłowie podzielili zdanie Rady, stwierdzając, że przyjęcie rozporządzenia spowodowałoby brak kontroli nad importem tej grupy alkoholi i przyniosło straty w sektorze hotelarskim i gastronomicznym. Podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów pan Leszek Skiba wyjaśnił, że ministerstwo pod wpływem krytycznych uwag, w tym wewnątrzresortowych, podjęło decyzję o zawieszeniu prac legislacyjnych mających na celu wprowadzenie czasowego zwolnienia win gronowych z obowiązku oznaczania znakami akcyzy – uznano bowiem, że zaniechanie nakładania akcyzy niosłoby negatywne konsekwencje, m.in. brak możliwości kontroli nad nielegalnie wprowadzanymi na rynek wyrobami, wprowadzanie do obrotu win bez podatku, wzrost podaży win produkowanych w innych krajach, niekorzystne efekty finansowe dla polskich producentów. Ponadto Krajowa Administracja Skarbowa zwróciła uwagę na zagrożenie pojawienia się dużej ilości produktów „winopodobnych”. Prezes Zarządu Związku Pracodawców Polska Rada Winiarstwa pani Magdalena Zielińska przedstawiła problemy związane z klasyfikacją wyrobów winiarskich w unijnej nomenklaturze scalonej i trwającymi w tym zakresie pracami w UE. Podkreśliła, że wina owocowe i cydr nie są zdefiniowane w Unii, co stanowi poważny problem. Jej zdaniem istotą jest, aby przy klasyfikacji opierać się na rzetelnych zapisach parametrów fizyko-chemicznych, a nie na organoleptyce, bo to otwiera zbyt szerokie pole do dowolności ocen. Polska Rada Winiarstwa ma poinformować Ministerstwo Finansów, na czym polegają główne zagrożenia i o co przedstawiciele rządu powinni zadbać podczas rozmów na forum unijnym. Przewodniczący komisji pan Jan Krzysztof Ardanowski poinformował zebranych, że Komisja przygotuje projekt dezyderatu skierowany do Prezesa Rady Ministrów w sprawie wzmocnienia pozycji negocjacyjnej polskich delegacji podczas rozmów z Komitetem Kodeksu Celnego Unii Europejskiej.

Na kolejnym w tym dniu posiedzeniu Komisja rozpatrzyła i zaopiniowała dla Komisji Finansów Publicznych sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. wraz z Analizą wykonania budżetu i założeń polityki pieniężnej w 2017 r. Najwyższej Izby Kontroli. Po wysłuchaniu przedstawicieli Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz stanowiska Najwyższej Izby Kontroli Komisja pozytywnie zaopiniowała sprawozdanie z wykonania budżetu państwa w rozpatrywanym zakresie. Upoważniono posła Jerzego Małeckiego do zaprezentowania powyższego stanowiska na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych.

Na kolejnym posiedzeniu Komisja kontynuowała pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Uzasadnienie projektu przedstawił przewodniczący komisji pan Jarosław Sachajko. Projekt ma na celu umożliwienie rolnikom sprzedaży swoich produktów na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub na rzecz osób fizycznych na potrzeby prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej m.in. do sklepów, stołówek i restauracji. Wobec deklaracji sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pana Zbigniewa Babalskiego o opracowanym do przedłożenia rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, po przeprowadzonej dyskusji Komisja przyjęła wniosek o odrzucenie ww. poselskiego projektu ustawy.

Sprawozdaje: Grzegorz Anczewski