Ministerstwa Rolnictwa odpowiedziało na pismo izby rolniczej dotyczące wprowadzenia zmian w praktyce Międzyplony ozime lub wsiewki śródplonowe w ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi, polegających na uzależnieniu likwidacji wsiewki śródplonowej od fazy dojrzałości w jakiej się ona znajduje, a nie od konkretnego terminu.
Ministerstwo poinformowało, że uwzględniając stanowisko IUNG-PIB zgodnie z założeniami praktyki Międzyplony ozime lub wsiewki śródplonowe termin utrzymania wsiewki śródplonowej wynika z celu określonego w Planie Strategicznym WPR na lata 2023-2027, jakim jest poprawa stanu i ochrona gleby oraz uzyskanie dodatkowej biomasy i utrzymania okrywy roślinnej. Uprawa wsiewek śródplonowych, podobnie jak międzyplonów ozimych, może także zwiększać pochłanianie CO2 w rolnictwie poprzez wiązanie go w materii organicznej. Ponadto, praktyka Międzyplony ozime lub wsiewki śródplonowe jest integralną częścią ekoschematu Rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi, który został opracowany na rzecz ochrony klimatu i środowiska jako jedna z metod adaptacji rolnictwa do zmieniającego się klimatu. Praktyka ta jest dobrowolna, a jednocześnie najwyżej wyceniona pośród praktyk wchodzących w skład ekoschematu Rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi – 5 pkt (dopłata szacowana na poziomie PS WPR – ok. 100 zł/1 pkt).
Niezależnie od powyższego należy mieć na względzie, że przebieg warunków pogodowych (ilość i rozkład opadów, występujące temperatury powietrza, usłonecznienie) każdego roku jest inny i trudny do przewidzenia w roku następnym. Dodatkowo, w skali kraju czy województwa a nawet powiatu, różnica w nasileniu ww. zjawisk atmosferycznych nie jest jednakowa, co mocno rzutuje na wzrost i rozwój roślin uprawnych, w tym również gatunków roślin uprawianych jako wsiewka śródplonowa – kwestia budowania plonu suchej masy części nadziemnej i systemu korzeniowego. Dodatkowo znaczne zróżnicowanie gleb (klasa bonitacyjna) i poziom kultury rolnej (kwestia żyzności i urodzajności gleb) mocno rzutuje na kondycję i stan upraw. Może to komplikować prawidłową ocenę ze strony Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o stwierdzeniu (bądź niestwierdzeniu) ewentualnych uchybień, tj. rodzaju uchybienia, współczynniku dotkliwości i jego trwałości, np. wcześniejsza (nieuzasadniona) likwidacja plantacji przez rolnika.
W nawiązaniu po powyższego uznano, że wprowadzenie zmian w praktyce Międzyplony ozime lub wsiewki śródplonowe poprzez uzależnienie likwidacji wsiewki śródplonowej od fazy dojrzałości w jakiej się ona znajduje, a nie od konkretnego terminu, nie jest uzasadnione.
Opracowanie: Paweł Dopierała
Źródło
Wielkopolska Izba Rolnicza
http://www.wir.org.pl/
