20 listopada 2024 roku, w Warszawie odbyło się VI Posiedzenie Krajowej Rady Izb Rolniczych VII Kadencji. W spotkaniu wzięli udział goście:
Pan Czesław Siekierski – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Pani Joanna Gierulska – Zastępca Prezesa ARiMR
Pan Leszek Szymański – Zastępca Prezesa ARiMR
Pan Jerzy Lenard – Prezes Zarządu Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych TUW
Pan Jarosław Wojtowicz – Dyrektor Biura Rynku Rolnego Towarowej Giełdy Energii S.A.
Na posiedzeniu w dniu 20 listopada 2024 r., biorąc pod uwagę zbliżającą się polską prezydencję w Radzie UE, Krajowa Rada Izb Rolniczych podjęła stanowisko aby, podczas polskiej prezydencji priorytetowo potraktować sprawy rolnictwa europejskiego, które zapewnia Europie bezpieczeństwo żywnościowe przy poszanowaniu przyrody i klimatu, a jego podstawą jest produkcja bezpiecznej i wysokiej jakości żywności na obszarach wiejskich oraz zapewnienie dochodów dla rodzinnych europejskich gospodarstw rolnych.
Dlatego też Krajowa Rada Izb Rolniczych wnosi do Rady Ministrów o uwzględnienie następujących rolniczych priorytetów polskiej prezydencji w Radzie UE, z których najważniejszymi dla polskich rolników są:
1. Jesteśmy za utrzymaniem Wspólnej Polityki Rolnej z silniejszym, prostszym i dedykowanym budżetem WPR, który pozostaje kluczowy dla zapewnienia konkurencyjności i godziwego dochodu, aby sprostać potrzebom rolników; działania prośrodowiskowe powinny być ujęte w budżecie Polityki Spójności i z niej w pełni finansowane.
Wsparcie dla rolnictwa UE wynosi zaledwie 0,4% PKB UE; powinno ono nie tylko być dostosowane do inflacji, waloryzowane co rok, ale także zwiększone, aby umożliwić realizację celów europejskich.
2. Stanowczy sprzeciw wobec niezrównoważonej i szkodliwej dla środowiska umowy z krajami Mercosur.
Nawet z dodatkowym instrumentem zrównoważonego rozwoju jest oczywiste, że kraje Mercosur nie są w stanie przyjąć standardów równoważnych z tymi, które są obecnie narzucane europejskim rolnikom.
Utrzymanie konkurencyjności unijnego rolnictwa – gospodarstw rolnych w kontekście umów handlowych w ramach WHO, w tym umowy z krajami Mercosur, w ramach której ustanowiono kontyngenty drobiu, wołowiny, inne wymogi i standardy (jak: środki ochrony roślin, antybiotyki, dobrostan, potencjał ziemi, inne koszty produkcji).
3. Wprowadzenie ochrony produkcji zwierząt; jesteśmy przeciwni ciągłemu zmniejszaniu produkcji zwierząt w Europie poprzez różne ograniczenia.
Wzywamy do wypracowania europejskiej wizji hodowli zwierząt opartej na nauce, z konsultacjami wszystkich interesariuszy oraz większym wsparciem dla transformacji sektora hodowlanego. Produkty pochodzenia zwierzęcego odgrywają istotną rolę w ludzkim odżywianiu. Należy prowadzić przegląd dalszych zaostrzeń dobrostanowych w kwestii budynków gospodarczych i wyposażenia, transportu etc., leczenia w tym antybiotykoterapii – czy ma on podstawę naukową do wprowadzania dalszych restrykcji, co niszczy produkcję zwierzęcą w Europie.
4. Uregulowanie handlu produktami rolno-spożywczymi z Ukrainą – rolnicy UE nie mogą ponosić skutków zakłóconych kierunków eksportu przez trwającą wojnę ani nierównej konkurencji na rynkach rolnych; brak zgody na kolejne kroki w zakresie liberalizacji handlu w przypadku Ukrainy.
Umowa stowarzyszeniowa z Ukrainą, w tym liberalizacja handlu – rozporządzenie dotyczące autonomicznych środków handlowych (ATM), nie zabezpiecza w wystarczający sposób interesów polskich i unijnych rolników, nie obejmuje bowiem wszystkich towarów wrażliwych; aby po przekroczeniu pewnych kwot zatrzymać handel wrażliwymi produktami,
5. Podjęcie natychmiastowych działań regulujących łańcuch sprzedaży żywności; nieakceptowalne jest, by rolnicy i spółdzielnie rolnicze mieli dyktowane ceny sprzedaży swoich produktów poniżej kosztów produkcji.
6. Opracowanie skutecznego zarządzania ryzykiem w rolnictwie europejskim; należy rozważyć utworzenie wspólnego funduszu ubezpieczeniowego na poziomie UE, aby chronić rolników przed skutkami chorób roślin i zwierząt oraz zmian klimatu
7. Szybkie wprowadzanie, z zabezpieczeniem odpowiedniego budżetowania, innowacyjnych rozwiązań w zakresie skutecznych produktów ochrony roślin oraz nowych technologii genetycznych, z wykorzystaniem rolnictwa 5.0.
8. Uproszczenia w administracji i zmniejszenia biurokracji zarówno na poziomie UE, jak i krajowym.
Rolnicy i spółdzielnie rolnicze będą realizować większość polityk i przepisów, które zostaną ustanowione. Rolnicy muszą być słyszani i wysłuchiwani przez stanowiących prawo na poziomie UE i krajowym, które ma wpływ na ich działalność i na ich życie.
9. Wspieranie zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego z wykorzystaniem energii z odnawialnych źródeł produkowanych na obszarach wiejskich przez rolników, również jako dywersyfikacja dochodów,
10. Zapewnienie warunków aby następowała wymiana pokoleń w europejskich gospodarstwach rolnych, w tym systemy zastępstw w gospodarstwach rolnych.
Jak wynika z uśrednionych danych dla UE, większość rolników (56 %) ma ponad 55 lat, około 30 % przekroczyło wiek emerytalny, a mniej niż 6 % nie przekroczyło 35 roku życia. Chociaż dokładne dane liczbowe różnią się w poszczególnych państwach członkowskich UE, należy pilnie znaleźć sposoby, aby uczynić rolnictwo atrakcyjnym i opłacalnym wyborem zawodowym dla osób młodych.
11. Zapewnienie uczestniczenia rolnikom w dialogu przy opracowywani i zarządzaniu politykami rolnymi i wiejskimi na poziomie krajowym i UE; zawsze powinno być zapewnione przeprowadzenie szczegółowych i zbiorczych ocen wpływu polityk, w którym silny głos muszą mieć zapewniony rolnicy.
Źródło
Krajowa Rada Izb Rolniczych
http://krir.pl
