Świnie na ratunek zbożom – tak, ale potrzebujemy dobrego programu odbudowy pogłowia

Jednym z największych problemów w kontekście aktualnej sytuacji na rynku rolnym są niskie ceny zbóż i wysokie koszty ich produkcji. Na poniższym wykresie przedstawiamy jak kształtowały się ceny pszenicy na Giełdzie Matfii w zestawieniu z poziomem kosztów produkcji pszenicy w Polsce, który ilustruje pomarańczowa linia.

Jeszcze gorzej wygląda sytuacja w przypadku kukurydzy.

Według analiz, które co miesiąc prowadzi WIR, rentowność produkcji zbóż jest dzisiaj ujemna.

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych WIR

W tym samym czasie rośnie areał i wielkość produkcji zbóż oraz kukurydzy, co przy jednoczesnej redukcji pogłowia zwierząt, a szczególnie trzody chlewnej zmusza nas do eksportu zbóż i kukurydzy po niskich, światowych cenach. Naszym zdaniem jest to kluczowe, ponieważ przy zwiększaniu udziału zbóż i kukurydzy w strukturze zasiewów i jednoczesnym spadku poziomu produkcji zwierzęcej, ekonomika gospodarstw rolnych ulega znacznemu pogorszeniu. Produkcja zwierzęca jest również źródłem cennego nawozu organicznego, co przy słabych wielkopolskich glebach oraz wysokich cenach nawozów sztucznych ma zasadnicze znaczenie dla płynności finansowej gospodarstw rolnych. Podkreślić należy również fakt, że obecnie mamy ujemny bilans handlowy w zakresie mięsa wieprzowego, a więc istnieje przestrzeń rynkowa dla zwiększania krajowej produkcji krajowej wieprzowiny. 

Żeby jednak tak się stało, potrzebny jest dobry program odbudowy stada trzody chlewnej w Polsce i odzyskania naszego rynku. Poprzednie władze Ministerstwa skupiły się głównie nad elementami takiego programu w formie dopłat do kredytów, pożyczek oraz w formie dotacji na realizację nowych inwestycji w budowę chlewni macior. Ta tematyka był ostatnio poruszana na posiedzeniu Komisji ds. produkcji zwierzęcej WIR. Zdaniem Komisji, są to działania dalece niewystarczające. Jako Wielkopolska Izba Rolnicza, już wcześniej postulowaliśmy o rozszerzenie tego programu o następujące elementy:

- gwarancje odszkodowań dla rolników, którzy nie ze swojej winy znaleźli się w strefach czerwonych ASF,

- kontynuację dopłat do urodzonych prosiąt przez okres 5 lat, co pozwoli na stworzenie minimalnej, stabilnej perspektywy dla hodowców,

- uelastycznienie zarządzania strefami ASF poprzez ograniczenie ich zasięgu czasowego oraz terytorialnego,

- wspieranie programów hodowlanych, które pozwolą polskim producentom na osiąganie wyników produkcyjnych i ekonomicznych, zbliżonych do producentów z Danii czy Holandii,

- opodatkowanie tuczy hotelowych,

- podjęcie rozmów z sieciami detalicznymi w celu obniżenia presji cenowej na mięso wieprzowe i jego przetwory co jest dewastujące dla rolników i konsumentów,

- ułatwienia dla hodowców trzody chlewnej przy korzystaniu z ekoschematu „Dobrostan zwierząt.

Kompletne pismo skierowane w tej sprawie na ręce Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi znajdziecie Państwo tutaj