Relacja z Krajowej Konferencji „Publiczne doradztwo rolnicze wobec wyzwań przyszłości i oczekiwań mieszkańców wsi”

W dniach 18-20 marca 2013 roku w Krakowie odbyła się krajowa konferencja naukowa na temat „Publiczne doradztwo rolnicze wobec wyzwań przyszłości i oczekiwań mieszkańców wsi” z udziałem Podsekretarza Stanu w MRiRW Tadeusza Nalewajka, rektora UR w Krakowie prof. Włodzimierza Sadego oraz władz wojewódzkich.

Konferencja została zrealizowana przez Centrum Doradztwa Rolniczego Oddział w Krakowie we współpracy z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie – Zakład Rozwoju Obszarów Wiejskich i Doradztwa Wydziału Ekonomiczno-Rolnego UR, jako projekt wspófinansowany ze środków UE, w ramach planu pracy KSOW.

Jej głównym celem było: Wsparcie procesu dostosowania publicznego doradztwa rolniczego do sprostania nowym wyzwaniom we wdrażaniu polityki w zakresie rozwoju obszarów wiejskich i potrzebom mieszkańców wsi, w tym rolników.

Konferencja została poprzedzona szeregiem działań o charakterze badawczym, na które złożyły się indywidualne wywiady pogłębione z przedstawicielami dyrekcji Wojewódzkich Ośrodków Doradztwa Rolniczego (WODR) i Departamentów Urzędów Marszałkowskich sprawujących nadzór nad WODR, sondaż wśród doradców rolnych, grupowe wywiady zogniskowane w Zespołach Powiatowych Doradztwa Rolniczego, analiza dokumentów w jednym z WODR oraz studia przypadku obejmujące pracę indywidualną doradców rolnych. Całością prac kierował Zespół Badawczy pod przewodnictwem dr hab. inż. Józefa Kani profesora UR w Krakowie, IRWIR PAN. Wyniki badań zostały opracowane i przedstawione podczas obrad konferencji przez dr Piotra Nowaka z Instytutu Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Konferencja została pomyślana jako spotkanie dwóch środowisk: środowiska uczonych zajmujących się problematyką doradztwa i środowiska praktyków.

Środowisko uczonych reprezentowali przedstawiciele: UR w Krakowie, UJ, UW, SGGW, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Uniwersytetu Rzeszowskiego, Uniwersytetów Przyrodniczych we Wrocławiu i Lublinie, Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy oraz pracownicy naukowi instytutów badawczych podległych Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Środowisko praktyków reprezentowali: dyrektorzy i doradcy WODR, przedstawiciele urzędów marszałkowskich, izb rolniczych, społecznych rad doradztwa rolniczego.

Dla podkreślenia znaczenia ścisłej współpracy tych dwóch środowisk, powołane zostały dwa zespoły je reprezentujące: Zespół Uczonych i Zespół Praktyków, które pracowały podczas konferencji.

Powołany został także Komitet Naukowy Konferencji w składzie:

dr hab. Inż. Józef Kania prof. UR w Krakowie – Przewodniczący Komitetu Naukowego

dr hab. Zbigniew Brodziński – reprezentujący Uniwersytet Warmińsko–Mazurskiw Olsztynie,

prof. zw. dr hab. Andrzej P. Wiatrak – Zakład Jakości Zarządzania UW, a także Redaktor Naczelny kwartalnika CDR Zagadnienia Doradztwa Rolniczego,

dr hab. Eugeniusz Chyłek – Naczelnik Wydziału Doradztwa Rolniczego i Transferu Wiedzy MRiRW, a także przedstawiciel RP w stałym Komitecie ds. Badań w Rolnictwie przy Komisji Europejskiej,

prof. dr hab. inż. Sławomir Zawisza - Zakład Ekonomiki i Doradztwa w Agrobiznesie Uniwersytetu Technologiczno - Przyrodniczego w Bydgoszczy.

Do zadań członków Komitetu Naukowego należał przegląd i weryfikacja zgłoszonych tematów komunikatów i doniesień z badań, a także przeprowadzenie recenzji naukowej artykułów do publikacji pokonferencyjnej.

Do zadań członków Zespołu Uczonych należała troska o właściwą reprezentację naukowych treści w trakcie konferencji oraz aktywny udział w pracy zespołów tematycznych.

Zespół Praktyków w trakcie konferencji dbał o właściwą reprezentację treści praktycznych poprzez aktywne uczestnictwo zarówno w obradach plenarnych jak i w pracy zespołów tematycznych.

 Podczas konferencji pracowały trzy zespoły tematyczne:

1. Zespół I poświęcony był „Teoretycznym aspektom rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w Polsce na tle doświadczeń europejskich i światowych”

2. Zespół II omawiał „Przyszłość publicznego doradztwa rolniczego w projekcji praktyków”

3. Zespól III swoje obrady poświęcił „Szansom zdynamizowania procesów rozwojowych publicznego doradztwa rolniczego poprzez wzmocnienie współpracy teorii z praktyką w ramach systemu wiedzy i informacji rolniczej”

Tematyka referatów przygotowanych na konferencję:

1. Doradztwo publiczne w Polsce, wobec wyzwań zreformowanej WPR – dr hab. inż Józef Kania prof. UR w Krakowie;

2. Potrzeby i oczekiwania rolników i innych mieszkańców wsi wobec publicznych instytucji doradczych – prof. dr hab. inż. Sławomir Zawisza Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy;

3. Przyszłość doradztwa rolniczego w poglądach kadry kierowniczej i doradców WODR, a także przedstawicieli urzędów marszałkowskich, sprawozdanie z badań – dr Piotr Nowak Uniwersytet Jagielloński;

4. Doradztwo rolnicze w literaturze – stan badań krajowych i europejskich nad doradztwem rolniczym – prof. zw. dr hab. Andrzej P. Wiatrak Uniwersytet Warszawski;

5. Dotychczasowe doświadczenia we współpracy instytutów badawczych i środowisk akademickich z publicznymi jednostkami doradztwa rolniczego – dr hab. Eugeniusz Chyłek, MRIRW;

6. Przesłanki do rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w Polsce – dr Mirosław Drygas IRWIR PAN;

7. Publiczne doradztwo rolnicze i jego formy organizacyjne wobec oczekiwań rolników – dr Henryk Skórnicki dyrektor CDR O/Radom;

8. Praktyczne przesłanki do rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w Polsce – Jarosław Mostowski dyrektor ŚODR;

9. Uwarunkowania rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w kontekście oczekiwanej współpracy środowisk naukowych z praktykami – dr hab. Zbigniew Brodziński Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie;

Tematyka komunikatów przygotowanych na konferencję:

1. Sprawozdanie z badań (studium przypadku) doradca w lokalnych uwarunkowaniach –
dr Barbara Kiełbasa;

2. Drobne gospodarstwa rolne jako nowe wyzwanie dla publicznego doradztwa rolniczego – prof. dr inż. Wiesław Musiał;

3. Znaczenie służb doradczych w przemianach gospodarstw rolnych w województwie dolnośląskim – dr inż. Julian Kalinowski;

4. Przyszłość doradztwa rolniczego w opiniach rolników na przykładzie województwa małopolskiego – Ryszard Czaicki, Prezes Małopolskiej Izby Rolniczej;

5. Zapotrzebowanie na usługi doradcze rolników z województwa Lubelskiego - Adam Malinowski, doktorant UP w Lublinie;

6. Doradztwo rolnicze w opinii przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na obszarach wiejskich – dr inż. Teresa Miś, Uniwersytet Rzeszowski;

7. Rola doradztwa rolniczego w zakresie udzielania pomocy rolnikom w związku z klęskami żywiołowymi – Andrzej Kawalec, Wydział Rolnictwa Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego;

8. Wsparcie doradcze dla LGD ze strony publicznych jednostek doradztwa rolniczego i doradców rolnych –  Klaudiusz Markiewski, Kierownik Działu Rozwoju Obszarów Wiejskich CDR Oddział Kraków;

9. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego jako kwartalnik CDR dokumentujący procesy zmian zachodzące w publicznym doradztwie rolniczym – Edward Matuszak, Dyrektor CDR O/Poznań;

10. Planowanie pracy ośrodka w aspekcie kontroli zarządczej, budżetu zadaniowego oraz nowelizacji ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego – dr inż. Ryszard Jaworski, Dyrektor Wielkopolskiego ODR w Poznaniu;

11. Udział doradztwa rolniczego w szacowaniu szkód klęsk żywiołowych w rolnictwie, na przykładzie województwa małopolskiego – Andrzej Gmiąt, Kierownik PZDR w Brzesku;

12. Możliwości transferu wiedzy do praktyki w warunkach Wspólnej Polityki Rolnej 2014-2020 – dr inż. Paweł Radomski, Instytut Zootechniki;

13.Doświadczenia K-PODR w Mnikowie we wdrażaniu usługi rozliczania podatku VAT w gospodarstwach rolnych – dr Roman Sass, Dyrektor K-OODR w Mnikowie.

Wyżej wymienione referaty i komunikaty po recenzji zostaną zamieszczone w publikacji pokonferencyjnej. Podczas obrad konferencji został wypracowany komunikat końcowy (pobierz TUTAJ). W konferencji uczestniczyło ponad 200 osób.