Melioracje wodne kojarzą w większości z odwadnianiem. Tak naprawdę jest to regulacja stosunków wodnych w celu polepszenia zdolności produkcyjnej gleby i ułatwienia jej uprawy. Czyli są to różnego rodzaju urządzenia służące do zarówno do osuszania jak i nawadnia gruntów. Urządzeniami melioracji wodnych są: rowy wraz z budowlami związanymi z nimi funkcjonalnie, drenowania, rurociągi, stacje pomp służące wyłącznie do celów rolniczych, ziemne stawy rybne, groble na obszarach nawadnianych, systemy nawodnień grawitacyjnych, systemy nawodnień ciśnieniowych jeżeli służą do regulacji stosunków wodnych w glebie w celu polepszenia jej właściwości i stworzenia odpowiednich warunków do jej uprawy.
Zgodnie z przepisami ustawy Prawo wodne (art. 199), wykonywanie urządzeń melioracyjnych należy do właścicieli gruntów. Zgodnie z art. 205 utrzymywanie urządzeń melioracji wodnych należy do zainteresowanych właścicieli gruntów a jeżeli urządzenia te są objęte działalnością spółki wodnej działającej na terenie gminy lub związku spółek wodnych – do tej spółki lub tego związku spółek wodnych. Przepisy dają także możliwość ich wykonania na koszt Skarbu Państwa, jednak w takim przypadku część poniesionych kosztów są zobowiązani pokryć właściciele gruntów, na które wykonane urządzenia wywierają korzystny wpływ, w postaci tzw. opłaty melioracyjnej. Wysokość opłaty melioracyjnej (art. 200) wynosi 20% całkowitych kosztów wykonania urządzeń melioracji wodnych. Pobierana jest ona w 15 równych ratach rocznych w terminie do dnia 30 października każdego roku. Gdy jest ona mniejsza niż 1000 zł, wtedy pobierana w 3 równych ratach rocznych. Pierwszą pobiera się po upływie 2 lat od dnia przekazania urządzeń melioracji wodnych do eksploatacji, a w przypadku zagospodarowania pomelioracyjnego łąk i pastwisk – po upływie roku.
Właściwy organ Wód Polskich ustala dla każdego zainteresowanego właściciela gruntów, w drodze decyzji, wysokość części opłaty melioracyjnej, proporcjonalną do powierzchni gruntów, na które urządzenia melioracji wodnych wywierają korzystny wpływ. Opłatę tę wnosi się na rachunek bankowy Wód Polskich. W myśl art. 202 Wody Polskie, w terminie 9 miesięcy od zakończenia procesu inwestycyjnego i rozliczenia wartości zakończonych robót, mogą skorygować ustaloną wysokość opłaty melioracyjnej. Korekta ta musi być zgodna z wysokością poniesionych kosztów inwestycyjnych oraz zmian w projekcie technicznym dokonanych w trakcie realizacji inwestycji.
Ustawa daje także właścicielowi gruntu ubieganie się o odszkodowanie za szkody powstałe w trakcie robót związanych z wykonywaniem urządzeń melioracji wodnych na koszt Skarbu Państwa. Należy pamiętać, że roszczenie odszkodowanie przedawnia się z upływem 3 miesięcy od dnia, w którym poszkodowany właściciel gruntu dowiedział się o powstaniu szkody.
M. Ceglarek
Źródło
Wielkopolska Izba Rolnicza
http://www.wir.org.pl/
