11 października 2012 roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 929/2012 z dnia 8 października 2012 roku rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę „jagnięcina podhalańska” (ChOG).Jagnięcina podhalańska to mięso jagniąt rasy polska owca górska i cakiel podhalański, których wiek nie przekroczył 60 dni. Są to tuszki jagniąt uzyskujące wagę od 4 do 8 kg. Jagnięta żywione są wyłącznie mlekiem matki. Jagnięcina podhalańska cechuje się niskim otłuszczeniem tuszy i wyjątkową soczystością. Ponadto mięso wyróżnia się jasnoróżową barwą i miękką, lecz sprężystą strukturą. Najbardziej charakterystyczną i wyróżniającą cechą jagnięciny podhalańskiej jest jej specyficzny smak i zapach zbliżony do dziczyzny, a szczególnie do zapachu sarniny.
Jagnięcina podhalańska cieszy się doskonałą opinią wśród odbiorców krajowych i zagranicznych. Na przestrzeni wielu wieków chowu owiec na Podhalu, ukształtowała się w oczach konsumentów silna renoma jagnięciny. Dzięki setkom lat kultywowania tradycji wypasu owiec górskich, a tym samym budowaniu silnej „marki” krajowi konsumenci utożsamiają jagnięcinę podhalańską z regionem, z którego pochodzi. Renomę jagnięciny podhalańskiej dodatkowo wzmacnia świadomość konsumentów o silnie zakorzenionej tradycji pasterstwa oraz popularność etosu góralskiego.
Konsumenci szczególnie cenią jagnięcinę podhalańską za jej wyjątkowy i specyficzny zapach oraz delikatność mięsa. Jakość oraz walory smakowe i dietetyczne jagnięciny podhalańskiej sprawiły, że stała się ona specjałem kuchni góralskiej.
Obecnie już 36 polskich produktów zostało wpisanych do unijnych rejestrów. Informacje na temat zarejestrowanych produktów można znaleźć tutaj.
Źródło
Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
http://www.minrol.gov.pl/
